De openingstrack van Jamiroquais album Synkronize (1999) is Canned Heat en zit al een tijdje in ons repertiore. Maar wat doet een britse track uit 1999 in een soulband? De term acid-jazz wordt vaak naar je hoofd gesmeten zodra het over Jamiroqaui gaat. Wat je ook van het label vind, de invloeden van oudere soul en funk in een veel modernere toepassing zijn makkelijk te horen. Denk aan de disco beats, de strijkers die de rol spelen van wat vaak door blazers wordt gedaan in oudere funk en soul. Wij hebben geen plek en zin in strijkers (lees: geen geld) dus laten die partijen gewoon spelen door de blazers. Daarnaast is " canned heat" losjes vertaald het hebben van vuur in de schoenen, de dansvloer helemaal aan gort dansen. Dat is iets wat deze track makkelijk bewerkstelligt. Zo strak als de groove is, zo strak zijn ook de vocals. (Bijna) geen vibrato of trucjes die je al eerder hebt gehoord, maar pure Jay Kay. Dat alles maakte het voor ons uitdaging om in de buurt te komen wat deze muzikanten op plaat hebben gezet en de canned heat uit alle luisteraars te halen.
top of page
Recente blogposts
Alles weergevenEen plaat uit 1984 klinkt nog steeds niet echt als een tijdperk voor een soulklassieker. Misschien is Jocelyn Browns track niet die pure soul die eigenlijk musicologisch best lastig te labelen is. Wat
34
Capital S. Die S staat voor Soul. Voor veel mensen springt er gelijk een gigantische verscheidenheid van platen, artiesten, labels, beelden, gevoelens en herinneringen in hun gedachten. Die ene vrijda
37
bottom of page